+0 به یه ن / بپسند
قابل توجه مدیران :
حرف كم ، عمل بیشتر!
هارای نیوز - ایران آزادی : براستی چرا مدیران ما حراف و سخنور حرفه ای هستند اما در عمل خیلی مطرح و چشمگیر نستند و یا كارنامه و عملكرد ضعیفی دارند و به تبع آن موجی از اعتراضات مردمی را دامن می زنند.
مدیران در یك نشست خبری، آنقدر حرف می زنند كه تهیه و انتشار گزارش آن حرف و سخن ها محال است و باید از روی حرف ها پرید و خیلی خلاصه نویسی كرد تا چیزی برای افكار عمومی ارائه كرد.
اگر عملكرد یك مدیر را در طول سال بررسی كنیم خواهیم دید حرف زیاد زده شده اما اعمال خوبی در كارنامه اش مشاهده نمی شود و این یك آفت است برای جامعه مدیریتی كشور و اگر پیشگیری لازم صورت نپذیرد و اصلاح در رفتار و گفتار و عملكرد مدیران صورت نپذیرد ، دیر یا زود جامعه ما را به تباهی و نابودی می كشاند.
گاها مدیران هم بعد از انتشار گزارش گفتگو و سخنرانی شان گله می كنند می گویند حرف های ما را ناقص منتشر كردید.
در حالی كه امروزه در عصر رسانه ها مردم و افكار عمومی زیاد حوصله ندارند متن و گزارش های طولانی را بخوانند و همین كه لید خبر را بخوانند، كافیست.
بنابراین بهترین روش برای مدیران ما این است كه هم در پاسخگویی به سوالات خبرنگاران و هم در ارائه گزارش عملكرد خلاصه گویی را یاد بگیرند و رسانه ها هم بهتر است كوتاه بنویسند و البته تا كوتاه نگویند كوتاه نوشتن هم سخت است.
تا آنجا كه ما می دانیم مدیران ما اصلا مشاوری برای خود انتخاب نمی كنند یا این كه اصلا به خودشان اجازه نمی دهند با كسی هم مشورت كنند چون ژست نماینده مجلس، وزیر، مدیركل، رئیس، مدیر آنقدر در روح و جان اینها اثر گذاشته كه خود را علامه و داناتر از هركس می دانند و به خاطر همین آنقدر هم غرور دارند كه دیگر احساس نمی كنند و نمی دانند كه : « همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز بدنیا نیامده اند .»
در حالی كه اینها اصلا از طبیعت و خلقت هستی هم چیزی نفهمیده اند و اینها غافل از این هستند كه درخت هر چه بار بیشتر بدهد سر به زیر فرود آورد.
از طرفی علم جهان هم نسبت به آینده ناقص است و علیرغم این همه پیشرفتی كه در جهان علم شاهد هستیم اما باز علم بشر ناقص است و هر چه قدر به جلو برویم و زمان هم پیشرفت كند علم جهان هم پیشرفت می كند و چندبرابر می شود اما باز ناقص است و روبه رشد و تكامل است.
برای كمك به مدیران و اعتقاد به این كه وقت طلاست ، باید مدیران ما به وقت افكار عمومی بها و ارزش خاصی قائل شوند و برای این كه مخاطب خود را افزایش دهند خلاصه گویی با كلمات ساده تر و به زبان توده را باید انتخاب كرد، گزارش و خبر ، گفتگو و سخنرانی هم باید بر همین منوال باشد.
چرا كه هنر امروز گفتن و نوشتن ، ساده نوشتن به زبان توده و مردم كوچه و بازاری است و هنر یك روزنامه نگار و خبرنگار در جامعه رسانه ای باید این باشد چرا كه برای این كه مخاطب خود را افزایش دهد باید به این اصل و هنر نوشتن و گفتن بهز بان ساده تر و توده ای تر اعتقاد داسته باشد.
چون در یك جامعه همه استاد دانشگاه، معلم ، دبیر ، دكتر و مهندس و ... نیستند بنابراین سطح سواد مردم هم متفاوت است پس برای این كه یك رسانه و یك خبرنگار بتواند مخاطبان زیادی از تمام قشرهای جامعه جذب كند باید ساده بگوید و ساده بنویسد.
حرف كم ، عمل بیشتر!
هارای نیوز - ایران آزادی : براستی چرا مدیران ما حراف و سخنور حرفه ای هستند اما در عمل خیلی مطرح و چشمگیر نستند و یا كارنامه و عملكرد ضعیفی دارند و به تبع آن موجی از اعتراضات مردمی را دامن می زنند.
مدیران در یك نشست خبری، آنقدر حرف می زنند كه تهیه و انتشار گزارش آن حرف و سخن ها محال است و باید از روی حرف ها پرید و خیلی خلاصه نویسی كرد تا چیزی برای افكار عمومی ارائه كرد.
اگر عملكرد یك مدیر را در طول سال بررسی كنیم خواهیم دید حرف زیاد زده شده اما اعمال خوبی در كارنامه اش مشاهده نمی شود و این یك آفت است برای جامعه مدیریتی كشور و اگر پیشگیری لازم صورت نپذیرد و اصلاح در رفتار و گفتار و عملكرد مدیران صورت نپذیرد ، دیر یا زود جامعه ما را به تباهی و نابودی می كشاند.
گاها مدیران هم بعد از انتشار گزارش گفتگو و سخنرانی شان گله می كنند می گویند حرف های ما را ناقص منتشر كردید.
در حالی كه امروزه در عصر رسانه ها مردم و افكار عمومی زیاد حوصله ندارند متن و گزارش های طولانی را بخوانند و همین كه لید خبر را بخوانند، كافیست.
بنابراین بهترین روش برای مدیران ما این است كه هم در پاسخگویی به سوالات خبرنگاران و هم در ارائه گزارش عملكرد خلاصه گویی را یاد بگیرند و رسانه ها هم بهتر است كوتاه بنویسند و البته تا كوتاه نگویند كوتاه نوشتن هم سخت است.
تا آنجا كه ما می دانیم مدیران ما اصلا مشاوری برای خود انتخاب نمی كنند یا این كه اصلا به خودشان اجازه نمی دهند با كسی هم مشورت كنند چون ژست نماینده مجلس، وزیر، مدیركل، رئیس، مدیر آنقدر در روح و جان اینها اثر گذاشته كه خود را علامه و داناتر از هركس می دانند و به خاطر همین آنقدر هم غرور دارند كه دیگر احساس نمی كنند و نمی دانند كه : « همه چیز را همگان دانند و همگان هنوز بدنیا نیامده اند .»
در حالی كه اینها اصلا از طبیعت و خلقت هستی هم چیزی نفهمیده اند و اینها غافل از این هستند كه درخت هر چه بار بیشتر بدهد سر به زیر فرود آورد.
از طرفی علم جهان هم نسبت به آینده ناقص است و علیرغم این همه پیشرفتی كه در جهان علم شاهد هستیم اما باز علم بشر ناقص است و هر چه قدر به جلو برویم و زمان هم پیشرفت كند علم جهان هم پیشرفت می كند و چندبرابر می شود اما باز ناقص است و روبه رشد و تكامل است.
برای كمك به مدیران و اعتقاد به این كه وقت طلاست ، باید مدیران ما به وقت افكار عمومی بها و ارزش خاصی قائل شوند و برای این كه مخاطب خود را افزایش دهند خلاصه گویی با كلمات ساده تر و به زبان توده را باید انتخاب كرد، گزارش و خبر ، گفتگو و سخنرانی هم باید بر همین منوال باشد.
چرا كه هنر امروز گفتن و نوشتن ، ساده نوشتن به زبان توده و مردم كوچه و بازاری است و هنر یك روزنامه نگار و خبرنگار در جامعه رسانه ای باید این باشد چرا كه برای این كه مخاطب خود را افزایش دهد باید به این اصل و هنر نوشتن و گفتن بهز بان ساده تر و توده ای تر اعتقاد داسته باشد.
چون در یك جامعه همه استاد دانشگاه، معلم ، دبیر ، دكتر و مهندس و ... نیستند بنابراین سطح سواد مردم هم متفاوت است پس برای این كه یك رسانه و یك خبرنگار بتواند مخاطبان زیادی از تمام قشرهای جامعه جذب كند باید ساده بگوید و ساده بنویسد.