+0 به یه ن / بپسند
"معاون حقوقی رئیسجمهور گفت: تمامی مدارك و مبانیای كه به نظر ریاستجمهوری در این مستند خلاف واقع بوده و درباره اینكه تاریخ در این مستند به درستی بیان نشده، به دادستانی كل كشور ارائه شده است. وقتی دادستانی در حال رسیدگی به این موضوع است انتظار میرود كه این پرونده مورد بررسی دقیق قرار گیرد. " (ایسنا)
دولتی ها واقعاً شورش را درآورده اند! انگار آسمان به زمین آمده است و فاجعه ای ضد ملی به وقوع پیوسته است ، یا فاجعه ای دیگر از دوران احمدی نژاد برملا شده است!
آقایان دولتی و البته خانم الهام امین زاده، معاون محترمه حقوقی رئیس جمهور! در جریان باشید كه تنها یك فیلم ساخته شده است و عده ای دیدگاه های خود را بیان كرده اند ؛ همین!
نگویید كه پشت صحنه این فیلم این چنین است و چنان كه گفتنش بیان واضحات است. در پس هر فیلم سیاسی ، انگیزه و نیتی هر چند شخصی و گاه جریانی سیاسی خوابیده است. این ها كه دلیل نمی شود فیلم نسازند و دیدگاه های ولو نادرست شان را بیان نكنند.
این كه هر روز یك مقام دولتی برای این فیلم خط و نشان بكشد ، اساساً با گفتمان روحانی مبنی بر حمایت از آزادی بیان تضاد دارد. سخنان زیبای رئیس جمهور درباره آزادی بیان و آزادی نقد ، نه در تریبون ها كه در عرصه عمل محك می خورد.
می گویید فیلم مشكل دارد؟ تاریخ را تحریف كرده است؟ دروغ گفته است؟ خب! به جای آن كه مستندات خود را به دادستانی بدهید و دولت را در مظان این اتهام قرار دهید كه حتی تحمل یك فیلم را هم ندارد، آن مستندات را به مردم ارائه كنید. در برابر این فیلم ، فیلم هایی بسازید كه واقعیت را بگوید، نه این كه موضوع را قضایی كنید.
باور كنید مردم بیش از شما بر نیات نه چندان صادقانه این فیلم واقف اند ولی یادتان باشد كه جواب كلمه ، كلمه است نه تهدید و كار قضایی و اقدام امنیتی.
مردم در انتخابات 24 خرداد ، به گفتمان آزادی رأی دادند و آزادی در "نقد قدرت" معنی می یابد و الّا مجیز قدرت را آزادانه گفتن كه آزادی نیست!
بله! می شود از باب حساسیت به اموال عمومی ، این موضوع را پیگیری كرد كه این فیلم با كدام پول ساخته شده است؟ آیا با پول بیت المال یا با بودجه شخصی؟ اگر با پول بیت المال است - كه گمان می رود این گونه باشد - می توان این وجه ماجرا را بررسی كرد ولی این كه فیلم به مذاق دولتی ها خوش نیامده و باید علیه آن اقدام كنند، نقض شعارهای روحانی در تبلیغات انتخاباتی است.
دولت روحانی ، حتی اگر با شعار توسعه آزادی های مدنی هم به قدرت نرسیده بود ، حق نداشت مانع نقادی شود چه برسد به این كه خاستگاه فكری اش نیز همین است.
به دولتمردان یازدهم به طور جدی یادآور می شویم كه نقد ممكن است درست نباشد و عمدتاً هم تلخ است. بنابراین اگر منظورشان ، از آزادی انتقاد، نقدهای كاملاً درست و البته شیرین است ، تا دیر نشده ، اصلاح كنند و یا از قطار دولت پیاده شوند. این انتظار كه هم قدرت را در دست داشته باشند و هم نقد جدی و گزنده و حتی گاه نادرست نشوند، وهمی باطل است.
این را هم بدانید كه در افتادن را فیلم و نوشته و نشریه و سایت و ... هم در شأن دولت نیست. از سرنوشت دولت قبل كه مدام از رسانه ها شكایت می كرد و به دادسرا می كشاندشان عبرت بگیرید كه چقدر بدنام شدند.
این واقعاً شرم آور است كه از چند ماه پیش تا كنون ، بخشی از توان دولتی ها معطوف به یك فیلم كاملاً پیش پا افتاده است كه نظیرش می تواند در هر گوشه دنیا درباره هر رئیس جمهوری توسط رقبایش ساخته شود.
در ضمن آقایان دولتی و سركار خانم معاونت حقوقی!
آنقدر كار بر زمین مانده دارید كه اگر بخواهید وقت و انرژی تان را مصروف مسائل این چنینی كنید، ناگهان متوجه می شوید كه در پایان چهار سال دولت هستید و كاری از پیش نبرده اید.
و سخن آخر: آنقدر كه دولتی ها با حرف ها و مواضع شان علیه "من روحانی هستم" ، به این فیلم ضعیف ، شهرت دادند كه سازندگانش با تمام تبلیغاتی كه كرده بودند، نتوانستند. این ، نشانه ناشی گری دولتی هاست و این كه خیلی زود، بازی می خورند.
----
منبع : عصرایران
عصر ایران: مردم
در انتخابات 24 خرداد ، به گفتمان آزادی رأی دادند و آزادی در "نقد قدرت"
معنی می یابد و الّا مجیز قدرت را آزادانه گفتن كه آزادی نیست!
"معاون حقوقی رئیسجمهور گفت: تمامی مدارك و مبانیای كه به نظر ریاستجمهوری در این مستند خلاف واقع بوده و درباره اینكه تاریخ در این مستند به درستی بیان نشده، به دادستانی كل كشور ارائه شده است. وقتی دادستانی در حال رسیدگی به این موضوع است انتظار میرود كه این پرونده مورد بررسی دقیق قرار گیرد. " (ایسنا)
دولتی ها واقعاً شورش را درآورده اند! انگار آسمان به زمین آمده است و فاجعه ای ضد ملی به وقوع پیوسته است ، یا فاجعه ای دیگر از دوران احمدی نژاد برملا شده است!
آقایان دولتی و البته خانم الهام امین زاده، معاون محترمه حقوقی رئیس جمهور! در جریان باشید كه تنها یك فیلم ساخته شده است و عده ای دیدگاه های خود را بیان كرده اند ؛ همین!
نگویید كه پشت صحنه این فیلم این چنین است و چنان كه گفتنش بیان واضحات است. در پس هر فیلم سیاسی ، انگیزه و نیتی هر چند شخصی و گاه جریانی سیاسی خوابیده است. این ها كه دلیل نمی شود فیلم نسازند و دیدگاه های ولو نادرست شان را بیان نكنند.
این كه هر روز یك مقام دولتی برای این فیلم خط و نشان بكشد ، اساساً با گفتمان روحانی مبنی بر حمایت از آزادی بیان تضاد دارد. سخنان زیبای رئیس جمهور درباره آزادی بیان و آزادی نقد ، نه در تریبون ها كه در عرصه عمل محك می خورد.
می گویید فیلم مشكل دارد؟ تاریخ را تحریف كرده است؟ دروغ گفته است؟ خب! به جای آن كه مستندات خود را به دادستانی بدهید و دولت را در مظان این اتهام قرار دهید كه حتی تحمل یك فیلم را هم ندارد، آن مستندات را به مردم ارائه كنید. در برابر این فیلم ، فیلم هایی بسازید كه واقعیت را بگوید، نه این كه موضوع را قضایی كنید.
باور كنید مردم بیش از شما بر نیات نه چندان صادقانه این فیلم واقف اند ولی یادتان باشد كه جواب كلمه ، كلمه است نه تهدید و كار قضایی و اقدام امنیتی.
مردم در انتخابات 24 خرداد ، به گفتمان آزادی رأی دادند و آزادی در "نقد قدرت" معنی می یابد و الّا مجیز قدرت را آزادانه گفتن كه آزادی نیست!
بله! می شود از باب حساسیت به اموال عمومی ، این موضوع را پیگیری كرد كه این فیلم با كدام پول ساخته شده است؟ آیا با پول بیت المال یا با بودجه شخصی؟ اگر با پول بیت المال است - كه گمان می رود این گونه باشد - می توان این وجه ماجرا را بررسی كرد ولی این كه فیلم به مذاق دولتی ها خوش نیامده و باید علیه آن اقدام كنند، نقض شعارهای روحانی در تبلیغات انتخاباتی است.
دولت روحانی ، حتی اگر با شعار توسعه آزادی های مدنی هم به قدرت نرسیده بود ، حق نداشت مانع نقادی شود چه برسد به این كه خاستگاه فكری اش نیز همین است.
به دولتمردان یازدهم به طور جدی یادآور می شویم كه نقد ممكن است درست نباشد و عمدتاً هم تلخ است. بنابراین اگر منظورشان ، از آزادی انتقاد، نقدهای كاملاً درست و البته شیرین است ، تا دیر نشده ، اصلاح كنند و یا از قطار دولت پیاده شوند. این انتظار كه هم قدرت را در دست داشته باشند و هم نقد جدی و گزنده و حتی گاه نادرست نشوند، وهمی باطل است.
این را هم بدانید كه در افتادن را فیلم و نوشته و نشریه و سایت و ... هم در شأن دولت نیست. از سرنوشت دولت قبل كه مدام از رسانه ها شكایت می كرد و به دادسرا می كشاندشان عبرت بگیرید كه چقدر بدنام شدند.
این واقعاً شرم آور است كه از چند ماه پیش تا كنون ، بخشی از توان دولتی ها معطوف به یك فیلم كاملاً پیش پا افتاده است كه نظیرش می تواند در هر گوشه دنیا درباره هر رئیس جمهوری توسط رقبایش ساخته شود.
در ضمن آقایان دولتی و سركار خانم معاونت حقوقی!
آنقدر كار بر زمین مانده دارید كه اگر بخواهید وقت و انرژی تان را مصروف مسائل این چنینی كنید، ناگهان متوجه می شوید كه در پایان چهار سال دولت هستید و كاری از پیش نبرده اید.
و سخن آخر: آنقدر كه دولتی ها با حرف ها و مواضع شان علیه "من روحانی هستم" ، به این فیلم ضعیف ، شهرت دادند كه سازندگانش با تمام تبلیغاتی كه كرده بودند، نتوانستند. این ، نشانه ناشی گری دولتی هاست و این كه خیلی زود، بازی می خورند.
----
منبع : عصرایران